کد مطلب:90424 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:131

نرمی گفتار پرواپیشه











«لینا قوله»

واژه ها

لین: نرم، مطیع، رام، نرمی در مقابل خشونت.

«اللین: ضد الخشونه، یستعمل ذلك فی الاجسام، ثم یستعمل للخلق و غیره من المعانی، فیمدح به طورا و یذم به طورا حسب اختلاف المواقع، فبما رحمه من الله لنت لهم، ثم تلین جلودهم و قلوبهم لذكرالله.»:

لین: ضد خشونت است كه در اجسام استعمال می شود. مثلا سنگ نرم و زمین نرم و همچنین در خلق و امور معنوی نیز، مجازا گاهی در مدح و گاهی در مذمت به حسب اختلاف موارد استفاده می شود.

ترجمه: پرواپیشه، گفته هایش نرم (و از خشونت و تندی در گفتار پرهیز می كند).

شرح: به این معنا كه پرواپیشه، در وقت سخن گفتن، با طرف مقابل، آنچنان آرام

[صفحه 449]

است كه گویا خصومتی وجود نداشته و رنجشی در بین نیست، این نرمش در گفتار، در اولین گام از وقار و شخصیت او حكایت می كند و قبل از هر چیز، محبت گوینده را در قلب شنونده، جای می دهد از آن پس، زمینه را برای ارشاد و راهنمایی مهیا می سازد، بدیهی است اخلاق سخن گو و طرز رفتار او، در جلب و طرد دلهای تاثیر شایانی دارد. اگر گوینده انسانی مودب و باوقار و آرام باشد، قلب شنونده را تحت تاثیر قرار داده و قوه ی شنوایی او را در اختیار می گیرد و بر عكس، اگر گوینده، انسانی خشن و تندخو كه گفتار او فاقد جذب دلهاست و هیچگونه تاثیری در مستمع نداشته، سخنان وی هر قدر مفید و سودمند باشد، در دل راه نیافته، قابلیت پذیرش نخواهد داشت و اساسا علت مطلب این است كه اگر شنونده، مقام و شخصیت خودش را نزد گوینده محترم دید، متقابلا او نیز به شخصیت گوینده احترام می گذارد و سخن او را می پذیرد، چون كه گفتار یك انسان قابل احترام را پذیرفته است و اگر احساس كند كه گوینده، فردی نالایق است كه به شخصیت دیگران احترام نمی گذارد، شنونده نیز، در مقابل این ناانسانی واكنش نشان داده و از آن پس نه او و نه سخنش را مورد احترام قرار نخواهد داد.


صفحه 449.